GR5 - la ligne bleue effacé

De Vogezen achter de rug, Grand Ballon en Ballon d’Alsace doorgeprikt. Heel veel bos, meer dan genoeg hoogtemeters en voldoende regen.

In 16 dagen van St. Quirin naar Giromagny gewandeld. Meestal kunnen kamperen, soms bij een (gesloten) refuge of in een abri. Ook vier keer de luxe van een hotel (col du Donon, Ribeauvillé, Le Bonhomme, Thann). Refuge van de CAF bovenop de kam, gite communal in Giromagny. Grootse vergezichten, sprookjesachtige stadjes maar ook overal de verschrikking van de oorlog. Vooral in de eerste wereldoorlog is hier hopeloos veel gevochten la ligne bleue des Vosges).

Hoogtepunt de ontmoeting met Anne Marie en Hanneke die op teugreis naar Nederland mijn pad kruisten. Was fijn om even uit de bubbel van lopen (stappen volgens sommigen), eten, slapen te komen. 

Bijzonder ook mijn ontmoeting met Jean-Luc in de abri ‘Le Petite Chaume’. Iemand uit de streek, een soort natuurmens. Hij wist met het vochtige hout een perfect vuurtje te maken waarop hij zijn eten klaar maakte (gas vond ie te duur). Hij liet mij in de abri en sliep zelf buiten. Gesprekken over het gebrek aan werk (veel mensen uit de Elzas gaan naar Zwitserland), de koopkracht en de aankomende verkiezingen (mijn francais est pauvre).

Nu een dagje bijkomen in Belfort. Hotel St. Christophe met vanuit mijn kamer uitzicht op de citadel en de leeuw van Bartholdi. Onder mij het plein voor de kathedraal met geroezemoes op het terras en bier voor 5 euro. 

Vanmiddag maar eens puzzelen op de komende dagen, een lang vlak stuk tot de Jura, weinig accommodatie en ook hier is het eindelijk erg warm.

A bientôt.